W kompozycji 'Na Plaży’ próbowałem uzyskać poczucie spokoju i zadumy. Prosta forma leżących postaci kobiet i kolorystyka szkła antycznego, które nie posiada żadnych przebarwień, stworzyły nastrój zatrzymania. Podświetlenie LED dało dodatkową wartość – w ciągu dnia na ścianie wisi obraz wykonany w technice szkła klejonego a wieczorem staje się podświetleniem wnętrza.

Ideą tego oświetlenia był mój obraz olejny „Klęczące kobiety”. Zamieniłem farbę olejną na szkło witrażowe. Ta technika jest doskonałym środkiem do tworzenia świecących form przestrzennych. Połączenie szkła z polerowaną miedzią daje efekt ekskluzywnego oświetlenia.

Prezentowana praca jest jedną z cyklu “Przestrzeń”. Poprzez ułożenie ciała postaci chciałem podkreślić proces zamknięcia, który powstaje na skutek doświadczonej traumy. Trauma jest zapisem w ciele, w mięśniach, które „pamiętają” nagłe emocjonujące zdarzenie albo powolny proces prowadzący do dezintegracji emocjonalnej.

Prezentowana praca jest jedną z cyklu “Przestrzeń”. Poprzez ułożenie ciała postaci chciałem podkreślić naturalną możliwość człowieka w wejście w proces zadumy, zatrzymania.

Uważam, że projektowanie witrażu i jego wykonanie rządzi się innymi prawami niż reszta sztuk plastycznych. Idea która rodzi się w głowie nie może być przełożona dosłownie na projekt, ponieważ o jego sukcesie decyduje w dużej mierze szkło – jego zabarwienie i faktura. To ono powinno naprowadzić twórcę dla jakiego motywu może być bazą. To jest proces magiczny. To tak jakbyśmy poszli do lasu, wybrali powalony pień drzewa, przyłożyli do niego ucho i starali się usłyszeć jego podpowiedź, jaki mebel ma z niego powstać.